سنگ‌نگاری، زمین‌شیمی و خاستگاه سنگ‌های آتشفشانی شمال ‌خاور شهر کرمان

در شمال و شمال‌ خاور کرمان در بلوک کلمرد سنگ‌های آتشفشانی، نیمه‌ژرف (دایک) و آذرآواری (آگلومرا و توف) ائوسن وجود دارند. از دید سنگ‌نگاری، گدازه‌ها ترکیب بازالتی، آندزیتی، ریوداسیتی و ریولیتی، دایک‌ها ترکیب آندزیتی و آذرآواری‌ها ترکیب توف بلورین دارند. سنگ‌های آتشفشانی دارای بافت‌های اصلی پورفیری، میکرولیتیک پورفیری و جریانی و از دید تجمع کانیایی دارای کانی‌های پلاژیوکلاز± کوارتز± فلدسپار پتاسیم± بیوتیت± آمفیبول± کلینوپیروکسن± الیوین+ کِدِر هستند. پلاژیوکلازها دارای بافت‌های غیرتعادلی مانند بافت غربالی، تحلیل‌یافتگی و منطقه‌بندی هستند. کوارتزها حواشی تحلیل‌یافته دارند و آمفیبول‌ها و بیوتیت‌ها نیز بیشتر دچار فرایند اپاکی شده‌اند. تشکیل این بافت‌ها را می‌توان به فرایندهایی مانند آمیختگی ماگمایی، تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار همراه با از دست دادن جزیی گرما در هنگام بالا آمدن ماگما ربط داد. مطالعات زمین‌شیمی مشخص کرد که سنگ‌های آتشفشانی منطقه مورد مطالعه جزو سری ماگمایی ساب‌آلکالن با طبیعت کالک‌آلکالن هستند. افزون بر این، سنگ‌های آتشفشانی اسیدی متاآلومینوس تا پرآلومینوس هستند و مشخصه گرانیتوییدهای نوع I را دارند. نمودارهای توصیفی عناصر کمیاب به همراه الگوی عناصر خاکی کمیاب بهنجار شده با کندریت نشان می‌دهد که سنگ‌های آذرین منطقه مورد مطالعه در یک محیط کمان فعال قاره‌ای تشکیل شده‌اند.